PHOTOGRAPHS
TOUR  WONGSAWAN
INTERVIEWER
KAMIC TANASHAARTANYA

 

แนะนำตัว– ชื่อม่าเหมี่ยว  ภัทธิรา  จินดาเจริญศิลป์  ร้าน  Tattoogirl    เรียน  BBC  จบเลขา  ไม่ได้เกี่ยวกับงานสักเลย
สาเหตุที่ชอบงานสัก – ก่อนหน้านี้เปิดร้านวาดรูปอยู่กับเพื่อนๆ  3 ปี  มีเพื่อนที่เป็นช่างสักถามว่าวาดรูปเป็นทำไมไม่ลองมาทำงานสักดู  พอลองดูก็รู้สึกว่ามันใช่นะ เป็นตัวเราเหมือนกัน  เราเคยมีรอยสักที่ไปสักมาตอนเด็กๆ  เห็นฝรั่งสักดูแล้ว เออ สวย  ดูมีความมั่นใจในตัวเอง  พอเพื่อนๆ ที่เป็นช่างสักชวนเข้าวงการก็เลยมาทำ

มันไม่เหมือนกันนะ วาดภาพบนกระดาษบนผืนผ้าใบ กับวาดลวดลายบนผิวหนัง ต้องไปเรียนมาวิธีการสักบ้างหรือเปล่า หรือฝึกเอง – ศึกษาจากเพื่อน  เค้าสอนการใช้เครื่องมือเบื้องต้น  ส่วนที่จะสักลงบนผิวหนังคนเนี่ยเราก็ต้องฝึกบนผิวหนังคนเอาเองจริงๆ แรกๆ ก็มีผิดๆ ถูกๆ สวยบ้างไม่สวยบ้าง  แต่ก็ไม่ถึงกับพลาดมากเพราะเราสามารถสักแก้ได้
ดูงานช่างสักคนอื่นที่ดูแล้ว เจ๋ง ชอบ – มี  ช่างสักชื่อ เอก ร้าน Full times  เก่งมาก  วาดงานไทยมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง
พูดถึงทำงานสัก  สำหรับตัวเองมีขั้นตอนการทำงานยังไง  – ก็ดูก่อนว่าลูกค้าอยากได้อะไร  อยากได้ทรงไหน  แล้วเราก็ออกแบบให้ใหม่  บางคนถือแบบมาให้เลยก็มี  แต่เราก็ไม่อยากทำตามแบบเพราะเราอยากเป็น “ศิลปิน”  มากกว่าช่างสัก “ก๊อป” งาน  แต่ถ้าลูกค้าไม่มีไอเดียเราก็จะให้ดูแบบจากหนังสือก่อน  คิดและตัดสินใจให้ดีก่อนแล้วค่อยทำ พอได้แบบแล้วก็ร่าง  อาจจะวาดใส่กระดาษหรือวาดใส่บนตัวเลย  ใช้ปากกาวาดเลย  ถ้าชอบก็ค่อยลงมือจริง
สำหรับการลงมือสักครั้งแรก  ความรู้สึกเป็นยังไงเมื่อเทียบกับการเริ่มต้นการสักครั้งแรกแบบมืออาชีพ – ตอนทำครั้งแรกแบบมืออาชีพ..รู้สึกภูมิใจ  เพราะมันคืออาชีพของเรา  ได้เงินไม่มากแต่ภูมิใจ
เป็นช่างสักที่มีรอยสักบนตัวเองเยอะ  ช่วยเล่ามีที่มาที่ไป – ความจริงช่างสักที่ไม่มีรอยสักก็มีนะ  แต่ที่เรามีเพราะเราชอบเป็นการส่วนตัวอยู่แล้ว  ความจริงเรามีรอยสักของตัวเองตั้งแต่ก่อนทำงานวาดภาพแล้ว  แรกๆ เราก็เลือกเอาตามแบบที่มี  ต่อมาเราก็เริ่มคิดเริ่มมีไอเดีย มีที่มาที่ไป  อย่างรูป “หมา” นี่ก็เป็นหมาที่บ้าน  เอาตัวมาเป็นแบบเลย  ต่อมาก็มีพู่กัน  คือมันค่อยๆ ลามมาเรื่อยๆ ลายล่าสุดนี่เป็น ผีเสื้อ พู่กัน  นี่ก็วางไว้ว่าจะต้องมีอีก
ปัญหาสำหรับการงานเป็นช่างสัก – จริงๆ ไม่ค่อยมีนะ  แต่อยากให้รัฐบาลออกใบประกอบการงานสักให้เป็นเรื่องเป็นราว  เพราะบางทีเด็กๆ ไปสักกัน  บางร้านก็เครื่องมือไม่สะอาด  จริงๆ เครื่องมือทุกอย่างมันต้องสะอาด  บางทีพวกเชื้อโรคที่ติดจากการสักก็อาจจะมี พวกไวรัสบี  อย่างที่บอกถ้ามีใบประกอบฯ มันก็จะดูเรื่องความปลอดภัยได้  อย่างที่ร้านนี่ทุกอย่างจะใหม่หมด  แกะห่อใหม่เลยไม่ว่าเข็ม  กระบอกก็ล้างทำความสะอาดแล้วอบ
เกี่ยวกับเครื่องมือชิ้นที่ถนัดที่สุด – ก็เป็นเครื่องโรตารี่  จริงๆ มันแล้วแต่ความถนัดของช่างสักแต่ละคนนะ  แต่ส่วนตัวที่ใช้โรตารี่เพราะถนัด ไว  ถ้าเทียบกับการสักไทยนี่อะไรสะดวกกว่ากันก็อย่างที่บอกแล้วแต่ความถนัด  แต่ความ “เจ็บ” นี่แตกต่างกัน  แล้วแต่คน  บางจุดสักยันต์เจ็บสักเครื่องไม่เจ็บ  และบางจุดสักยันต์ไม่เจ็บแต่สักเครื่องเจ็บ
สำรวจตลาดบ้างมั้ยเกี่ยวกับกระแสนิยม หรือเอาแบบ “ตามใจฉัน” – จริงๆ คนที่เป็นช่างสัก  Tattoo  ที่เป็น  Artist  จริงๆ เค้าไม่ตามกระแสตลาด  จริงๆ การสักเป็น “อัตลักษณ์บุคคล” ไม่ใช่แฟชั่น  แต่สำหรับวัยรุ่นนี่เกี่ยวกับแฟชั่นแน่นอน
การจะสักลายสักชิ้นขึ้นมา  มี “แรงบันดาลใจ”  หรือ Reference  มั้ย – สมมุติว่าถ้าจะสักลายเป็น “ดอกกุหลาบ” มันก็สามารถเป็น “กุหลาบ” ได้หลายแนวเลย  เราอาจจะหาภาพวาด หรือภาพถ่ายมาดู  แล้วก็มาคิดต่อว่าจะให้ออกมาเป็นแบบไหน  ออกแนว Old School  หรือ  New School  หรือจะเอาแบบ  Realistic
กับลูกค้าที่มาสัก  การรับงานแต่ละครั้งขึ้นอยู่กับอะไร – ที่ร้านมีกฎว่า อายุต่ำกว่า 18 ไม่รับ  เพราะการตัดสินใจอาจจะยังไม่ดีพอ  มันอาจมีผลต่ออาชีพของคุณในอนาคต  ถึงรอยสักจะลบได้แต่ยังไงก็ไม่เนียน  และอีกพวกถ้า “เมา” มาก็ไม่รับ  เพราะทำให้การทำงานลำบาก
มีอะไรฮาๆ บ้างในประสบการณ์การทำงานสัก – ทำมาสิบปี มีเรื่องฮาๆ เยอะมาก  อย่างพวกโรคจิต  มาสักที่ขาเราก็ให้ไปเปลี่ยนกางเกงในห้องน้ำ  กลับนุ่งผ้าเช็ดตัวออกมาแล้วไม่ใส่กางเกงใน  แล้วเวลาสักก็เหมือนตั้งใจโชว์ (หัวเราะ)  พวกผีเข้าก็มี   ประมาณลากแฟนมาสักด้วยกัน แฟนก็นั่งร้องไห้เพราะเจ็บ  พวกแฟนนี่ก็เยอะประมาณว่ามาสักชื่อของกันและกัน  พอเลิกกันก็มาสักแก้  พอมากรณีแบบนี้เราก็จะถามว่าใจแล้วนะที่มาสักชื่อกันน่ะ (หัวเราะ)
แล้วถ้าพูดถึงแฟชั่นด้านอื่นๆ ล่ะ  เช่น เสื้อผ้า  เครื่องประดับ  หรือดนตรี  ไปกันกับงานสักมั้ย ในความคิดเห็นส่วนตัว – จากที่เห็นเด็กๆ วัยรุ่นมันก็เกี่ยวเนื่องกันนะ  อย่างคนสักแนวร็อคก็จะแต่งตัวไปทางแนวร็อค  อย่างสาวๆ ก็จะสักรอยเล็กๆ แล้วแต่งตัวประมาณเจ้าหญิงน้อย
พูดถึงเรื่องของรางวัลที่ได้รับมา – ก็ประกวดของอ๊าก ว้าก จ๊าก   ได้รองอันดับหนึ่ง
คิดว่าอะไรคือจุดเด่นของงานเราที่เข้าตากรรมการจนได้รางวัลมา – น่าจะเป็นเรื่องสี  สีเยอะๆ  ชอบเล่นสี
ทำงานสักมานานเป็นสิบปี  มี “ลายเซ็น” ของตัวเองมั้ย – มี  คือ “เส้น”  คือ เส้นของเราจะคม  ความคมชัดของเส้นเป็นเอกลักษณ์ของเรา  มันอาจจะอธิบายยาก  อย่างคนที่วาดมังกร วาดทุกครั้งมันก็จะออกมาประมาณนี้เหมือนๆ กัน แต่จะให้มันเหมือนกันเป๊ะเลยคงไม่ใช่ เพราะงานศิลปะมันไม่ใช่งานก๊อป   ส่วนงานไหนว่าเป็นงานของใครนี่  ช่างสักดูปุ๊บเค้าจะรู้กันเลยว่างานนี้เป็นฝีมือใคร
นอกจากงานสักแล้ว  มีงานอดิเรกอะไรบ้าง – ชอบออกกำลังกาย  เข้าฟิตเนส  ชอบมวยไทย
มีวิธีการ “สร้างแรงบันดาลใจ” ในการทำงานให้ตัวเองอย่างไร – ว่างๆ คิดอะไรไม่ออกก็ไปดูหนัง ชอบดูหนัง  แล้วก็มานั่งวิเคราะห์หนัง  หนังเรื่อนี้เป็นยังไง  ฉากนี้เป็นยังไง  หนังบางเรื่องคนอื่นมองว่าไม่ดี แต่เรามองว่าดี  อยู่ที่มุมมองคน
คิดว่าสิ่งที่ช่างสักจะต้องมีอย่างขาดไม่ได้เลย คืออะไร – ความตั้งใจ  ถ้าอยากเป็นช่างสักที่ดีต้องตั้งใจที่จะทำงานออกมาให้ดี  ใส่ใจกับมันให้เต็มที่  อย่าฉาบฉวย  ทุกวันนี้ตัวเองยังต้องศึกษาเพราะคิดว่าตัวเองยังไม่เก่ง  ก็ศึกษาจากคลิปวีดีโอ  ศึกษาจากเพื่อนฝูง  พยายามใช้ของดีๆ ในการทำงาน  ไม่ใช้ของก๊อป  ขนาดสียังมีของดีของก๊อปเลย  เราอยากให้งานออกมาดีเราก็ต้องใช้ของดี  ต้องคิดง่ายๆ ว่าถ้าเราไปสักเราอยากได้งานคุณภาพดียังไง เราก็ต้องทำให้ลูกค้าอย่างนั้น  พยายามสร้างงานในแบบของตัวเอง  อย่างช่างสักเมืองนอกที่เป็นศิลปินนี่เค้าจะมีรูปแบบของตัวเองชัดเจน  เราก็อยากและพยายามที่จะทำให้ได้แบบนั้น  คือมีประสบการณ์ในการทำงานเยอะ แล้วพอถึงเวลาทำงานก็เอาประสบการณ์ที่มีอยู่ขึ้นมาใช้  ทุกวันนี้เราก็ยังพยายามฝึก  ดู  จำ  เห็นช่างคนนี้ใช้วิธีนี้แล้วออกมาสวยเราก็ศึกษา  บางอย่างเรามีไอเดียแต่ไม่รู้ว่าทำยังไงก็ถามเพื่อนฝูง  ไม่ปิดตัวเอง มันไม่ใช่ยุคที่ว่าเราเก่งแล้วต้องหวงวิชา   ( ติดตามผลงานได้ที่ –  www.tattoogirlm.com )
MORE PHOTO OF HER HERE